Het is Zomerfeest in mijn dorp. Ooit waren dit voor mij de belangrijkste negen dagen van het jaar, maar dat is lang geleden. Ik was een twintiger en draaide enthousiast mee in de organisatie. Nu ben ik een Zomerfeestconsument en markeert de feestweek het einde van de zomer en het naderen van het nieuwe schooljaar.
Voor veel dorpelingen zijn peuterochtend, kinderdisco en baggertocht de eerste kennismaking met de feestweek. Maar ik woonde in het dorp verderop en die paar kilometer zijn traditioneel gezien een wereld van verschil. Ik kwam er pas bij toen ik ‘verkering’ kreeg met mijn huidige echtgenoot, een actieve vrijwilliger. Dat ik medewerker werd en ging helpen bij de kinderactiviteiten was volstrekt logisch. Opgenomen worden in deze Zomerfeestfamilie betekende negen dagen buffelen van ’s morgens vroeg (8 uur bakkie!) tot diep in de nacht (als je na de feestavonden ook bij het ‘afterbakkie’ bleef plakken). En uiteraard vloeide de alcohol daarbij rijkelijk, met de nodige emotionele ups en downs tot gevolg. Het was heftig en vaak had ik daarna een week nodig om weer bij te komen.
Het hele jaar Zomerfeest
Toen ik aantrad tot het organiserende comité was het Zomerfeest niet langer beperkt tot deze negen dagen. Midden in de winter werden al thema’s voor feestavonden gekozen en uitgewerkt, nieuwe activiteiten bedacht en oudgedienden als het jeu de boulestoernooi onder de vrijwilligers verdeeld. De maandelijkse vergaderingen hielden je het hele jaar bezig en na het laatste ‘You’ll never walk alone’ op de afsluitende zondagmiddag draaiden de raderen alweer met verbeterpunten voor de volgende editie.
Zomerfeestconsument
Ik trok me terug als medewerker toen ik kinderen kreeg, mijn prioriteiten lagen toen elders. Ik werd een trouwe Zomerfeestconsument: schreef onze jongens in voor waterspelen en vossenjacht en zorgde elke avond voor oppas, zodat we konden genieten van een sjiek diner met wijnarrangement of los konden gaan op de thema-avonden. De voorpret begon met de kaartverkoop en het bestuderen van het programmaboekje.
Consuminderen
Inmiddels ben ik de vijftig gepasseerd en zie ik volgende generaties de feestweek uitbundig beleven. Ik ben wat gaan consuminderen. Nu zit mijn jongste zoon in de organisatie, helpen zijn broers mee met optuigen van het terrein en begeleiden van 65-plussers bij de bingo en heb ik weer een andere rol. Ik ben de beheerder van Hotel Mama. Ik verzorg de catering, doe de kluswas, beheer de verkleedklerenkoffer en ruim elke ochtend met gepaste tegenzin de vaatwasser uit en weer in. Daarnaast geniet ik nog steeds volop van pubquiz en kostuums bedenken en maken, maar vooral van het enthousiasme van andere feestgangers.
Ongemakkelijk
Al sinds jaar en dag markeert het Zomerfeest de overgang van vakantie zonder schoolperikelen naar een nieuw schooljaar. Sinds ik docent ben, voelt dat anders. Ik mocht er al een glimp van oppikken, toen ik tijdens de eerste feestavond (verkleed als rat) per ongeluk oogcontact maakte met enkele leerlingen. Het was een wat ongemakkelijk moment, maar we hebben elkaar bewust genegeerd. What happens op het Zomerfeest, stays op het Zomerfeest…
