Sommige dingen zijn gewoon echt te toevallig. De afgelopen dagen hebben we met de jongens de film Hugo (2012) zitten kijken van Martin Scorsese. Gaat dat zien! Het is een prachtig vormgegeven belhamelfilm met vele verhalen. Eén verhaal is dat van de pionier van de fantasiefilm: Georges Méliès, die aan het begin van de vorige eeuw vele celluloid rollen volschiet met een variété-achtige filmpjes. In 1902 maakte hij een fantasievolle film over een reis naar de maan. Aan de ene kant heel knullig, aan de andere kant juist heel inventief en zijn tijd ver vooruit. Ik vroeg me al af of deze persoon en deze film echt bestaan hadden, maar had er verder nog niet naar gegoogeld.
Enkele dagen eerder had ik me aangemeld voor gratis studie The Future of Storytelling op Iversity. Na de aanmelding was ik er nog niet aan toegekomen daadwerkelijk aan de studie te beginnen. Vandaag, zondag 3 november besloot ik de eerste les te gaan bekijken en wat tref ik aan op de pagina:
If you want to dive deeper, watch:
Georges Méliès’ “Le Voyage dans la Lune” (1902)
Met een link naar het betreffende filmpje!
Sommige dingen zijn gewoon echt te toevallig.
Nooit het vak filmgeschiedenis gevolgd? Of de geschiedenis van de science-fiction film bestudeerd? Dit is wel een klassieker van de eerste orde! 🙂
Ik vond Hugo een beetje te veel van het goede. Te veel op de vorm gelet, terwijl het verhaal ook een half uur korter had gekund. Wel leuke rol van Borat! 🙂
Schaamrood op de kaken, Kees! Er ging heel in de verte wel een belletje rinkelen, maar ja… ;-).