Weekendje Weg is bijna jarig

Weekendje Weg is bijna een jaar oud. Als zo’n eerste verjaardag van je baby nadert, ga je terugkijken. Je raakt ontroerd door alle eerste foto’s en filmpjes (wat is ze groot geworden!) en schrikt van hoe snel de tijd gaat. Ik kijk terug naar de reacties die ik na de verschijning van het boek kreeg, van lezers en recensenten. En probeer een manier te vinden om deze goed te bewaren en openbaar te maken, zodat het boek weer wat in de picture komt.

Recensie

De meeste reacties kreeg ik in de zomer. Er kwamen heerlijke zonnige vakantiefoto’s voorbij, van lezeressen aan het strand of op het balkon, een enkeling las Weekendje Weg op een regenachtige dag in het vakantiehuisje. Daarna werd het behoorlijk stil. In mijn kennissenkring had iedereen het boek gelezen en daarbuiten wordt het maar mondjesmaat verkocht. Verdere recensies bleven uit. Tot een maand geleden.

Dit is het einde

Op de dag dat mijn zus, die ook op de cover van het boek staat, werd gecremeerd, kreeg ik de mooiste recensie tot nu toe. Wat ik er fijn aan vind, is dat hij zo eerlijk is. De kritiek die aan het einde wordt gegeven is helemaal terecht. Ik heb heel veel moeite met eindes verzinnen. Dat is bij verhalen, maar ook bij de toneelstukken en musicals die ik heb geschreven niet anders. “It’s better to burn out, than to fade away,” zong Neil Young. Zo voel ik het ook, maar probeer maar eens een manier te vinden om een verhaal met een onverwachte knal te laten eindigen. Een einde dat achteraf gezien onafwendbaar was, maar op het moment dat je het leest toch een verrassing is. In mijn volgende project ga ik het minder ongeloofwaardig laten zijn. Dat beloof ik, Connie!

Ik citeer een paar stukjes uit de recensie. De rest kun je lezen op Connie’s boekenblog.

“José van Winden vertelt het verhaal wisselend vanuit alle vijf de zussen en weet je als lezer al snel het gevoel te geven dat je de personages kent. Zonder moeite kun je de zussen voor je zien en herken je de dynamiek tussen zussen (of vriendinnen).”

“Met zorg en liefde zijn de zussen neergezet, geen van hen is meer of minder dan de ander en ieder van heeft iets unieks waardoor ze echt tot leven komen.”

Het puntje van kritiek

“Het is zonde dat de auteur ervoor gekozen heeft om op het einde wat wendingen toe te voegen die niet allemaal geloofwaardig zijn. Het eindigt wat te makkelijk en er worden te snel rimpels gladgestreken.”

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.